Μαρία Σοφία του Νόιμπουργκ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Μαρία Σοφία (γερμ. Maria Sophia, 6 Αυγούστου 1666 - 4 Αυγούστου 1699) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ-Παλατινάτου ήταν κόρη του Εκλέκτορα του Παλατινάτου και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Πορτογαλίας. Η δημοφιλής βασίλισσα ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρη και μητέρα του πάμπλουτου Ιωάννη Ε΄ της Πορτογαλίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μαρία Σοφία Ελισάβετ γεννήθηκε στο Κάστρο Mπένρατ, έξω από το Ντύσσελντορφ. Ήταν το ενδέκατο παιδί και η τέταρτη (δεύτερη επιβιώσασα) κόρη του Φιλίππου Γουλιέλμου του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ και της Ελισάβετ Αμαλίας, κόρης του Γεωργίου Β΄ της Έσσης-Ντάρμστατ.
Ο πατέρας της διαδέχθηκε το 1685 τον εξάδελφό του Κάρολο Β΄ του Παλατινάτου· η κληρονομιά αυτή ανέβασε πολύ τη θέση του στην Ευρώπη. Το 1676 η αδελφή της Μαρίας Σοφίας, Ελεονώρα Μαγδαληνή παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, καθώς η οικογένειά της είχε τη φήμη πολύτεκνων γυναικών (η Μαρία Σοφία ήταν ένα από 14 επιζήσαντα παιδιά)· ο Λεοπόλδος Α΄ είχε κάνει πιο πριν δύο γάμους, χωρίς όμως απογόνους. Πράγματι, η Ελεονώρα Μαγδαληνή εκπλήρωσε τις προσδοκίες και έκανε 3 γιους και 6 κόρες.
Όμοια κατάσταση υπήρχε και στην Πορτογαλία: ο Πέτρος Β΄ είχε μόνο ένα τέκνο, την Ισαβέλλα Λουίζα, που όμως ήταν ασθενική και την απέφευγαν οι Ευρωπαίοι ηγεμόνες. Όταν το 1683 απεβίωσε η σύζυγός του, ο Πέτρος έστειλε τον πρεσβευτή του, Μανουέλ ντα Σίλβα, στη Χαϊδελβέργη για να ζητήσει το χέρι της Μαρίας Σοφίας, με την ενθάρρυνση της Ελεονώρας Μαγδαληνής. Η πρεσβεία έφυγε από τη Λισαβόνα το 1686 και το γαμήλιο συμβόλαιο υπογράφτηκε το 1687, όπου συμφωνήθηκε προίκα 100.000 φλορινιών.
Βασίλισσα της Πορτογαλίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έπειτα από τον δι' αντιπροσώπου γάμο τους τον Ιούλιο του 1687 στη Χαϊδελβέργη, η Μαρία Σοφία άφησε τη Γερμανία τον Αύγουστο και ταξίδευσε κατά μήκος του Ρήνου. Όλες οι Αυλές κατά μήκος του ποταμού της απέδωσαν τιμές. Στη Μπρίλα επιβιβάστηκε σε ένα αγγλικό γιοτ, που της το διέθεσε ο Ιάκωβος Β΄ της Αγγλίας. Ένας αγγλικός στόλος τη συνόδευσε στο Πλύμουθ με τον Χένρυ ΦίτζΡοϋ, Δούκα του Γκράφτον, γιο του Καρόλου Β΄ της Αγγλίας. Η νέα βασίλισσα έφθασε στη Λισαβόνα στις 12 Αυγούστου 1687 με μεγάλους εορτασμούς. Ο επίσημος γάμος έγινε την ίδια ημέρα από τον αρχιεπίσκοπο της Λισαβόνας στο Ανάκτορο Ριμπέρα. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας δυσαρεστήθηκε πολύ που ο Πέτρος Β΄ αποφάσισε να νυμφευτεί την κόρη του Εκλέκτορα του Παλατινάτου και όχι μία Γαλλίδα πριγκίπισσα, όπως ήλπιζε.
Η νέα βασίλισσα σύντομα κέρδισε της αφοσίωση της Ισαβέλλας Λουίζας, που ήταν τρία έτη μόνο μικρότερη της Μαρίας Σοφίας. Επίσης, αγαπήθηκε από τον άνδρα της και του έκανε έναν γιο το επόμενο έτος. Αυτός έζησε 3 μήνες, αλλά την άλλη χρονιά η Μαρία Σοφία έκανε άλλο γιο, που θα διαδεχόταν τον πατέρα του ως Ιωάννης Ε΄. Ο διάδοχος, όταν ενηλικιώθηκε, νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του Μαρία Άννα των Αψβούργων, κόρη της Ελεονώρας Μαγδαληνής.
Η Μαρία Σοφία περιγράφεται ως ευγενική και ο Πέτρος αναφέρεται ότι της συμπεριφερόταν με σεβασμό. Ενώ ήλθε σε ρήξη με την αδελφή τού Πέτρου Β΄, Αικατερίνη της Μπραγκάνσα, σε θέματα εθιμοτυπίας, περιγράφεται ως δημοφιλής βασίλισσα, αποφασιστικά γενναιόδωρη, που άρχισε να βοηθά τους πένητες της Λισαβόνας. Ο ευσεβής χαρακτήρας της την έκανε λαοφίλητη. Συχνά ασχολείτο με αγαθοεργίες που υποστήριζαν τις χήρες και τα ορφανά και επέτρεψε στους ενδεείς ασθενείς να έχουν πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια στο βασιλικό ανάκτορο. Είχε μία πολύ στενή φιλία με τον πατέρα Μπαρτολομέου ντε Κεντάλ, που απεβίωσε με τη φήμη ενός αγίου. Στη Μπέζα χρηματοδότησε μία σχολή Φραγκισκανών.
Απεβίωσε το 1699 στη Λισαβόνα από πυρετό, που ήταν ίσως σύμπτωμα ερυσίπελας, σε ηλικία 33 ετών. Η σορός της εναποτέθηκε στη Μονή του Σάο Βισέντε ντε Φόρα της Λισαβόνας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε τον Πέτρο Β΄ της Πορτογαλίας και είχε τέκνα:
- Ιωάννης (30 Αυγούστου - 17 Σεπτεμβρίου 1688).
- Ιωάννης Ε΄ (1689 - 1750), Βασιλιάς της Πορτογαλίας.
- Φραγκίσκος (1691 - 1742), Δούκας της Μπέζα.
- Φραγκίσκη Ιαβερία (1794).
- Αντώνιος (1695 - 1757), Πρίγκιπας της Πορτογαλίας.
- Θηρεσία Μαρία (1696 - 1704).
- Εμμανουήλ (1697 - 1766), Κόμης του Οουρέμ.
- Φραγκίσκη Ιωσηφίνα (1699 - 1736).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11440.htm#i114391. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 119458705. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.
- ↑ p11440.htm#i114391. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Triumpho Lusitano, applausos festivos, sumptuosidades regias nos augustissimos desposorios do inclito D. Pedro II com a serenissima Maria Sofia Izabel de Baviera, monarchas de Portugal, por Manuel de Leão; Bruxelas, 1688;
- Heptaphonon, ou portico de sete vozes, consagrado à magestade defunta da senhora D. Maria Sophia Izabel de Neuburgo, por Pascoal Ribeiro Coutinho, Lisboa, 1699;